ความหมายของคำว่า ' สิงห์ ๒ '

สิงหรา
ดู สิงห–, สิงห์ ๑.
สิงหล
[–หน] น. ชื่อเรียกประเทศศรีลังกาในสมัยโบราณ, สิงหลทวีปก็เรียก, เรียกชาวพื้นเมืองดั้งเดิมของศรีลังกาว่า ชาวสิงหล,เรียกภาษาของชาวสิงหลว่า ภาษาสิงหล. (ส. สึหล; ป. สีหล).
สิงหลก–
[–หะละกะ–] น. ชาวสิงหล. ว. เกี่ยวกับเกาะสิงหล. (ส. สึหลก;ป. สีหลก).
สิงหาคม
ดู สิงห–, สิงห์ ๑.
สิงหาสน์
ดู สิงห–, สิงห์ ๑.
สิญจ–, สิญจน์
[สินจะ–, สิน] ก. รดนํ้า; รดนํ้ามนต์, สรงมุรธาภิเษก. (ป., ส.).
สิญจ–, สิญจน์
[สินจะ–, สิน] ก. รดนํ้า; รดนํ้ามนต์, สรงมุรธาภิเษก. (ป., ส.).